#Recytator_ST – Agata Terebus

Czym zajmujesz się na co dzień? 

Na co dzień chodzę do szkoły. Nauka pochłania dużo mojego czasu, szczególnie, że dodatkowo przygotowuję się do różnych konkursów przedmiotowych. Mimo to staram się znaleźć chwilę wolnego czasu: poczytać książkę, czy obejrzeć ulubiony serial. No i oczywiście dwa razy w tygodniu chodzę na zajęcia do ST. 

Skąd pomysł na zajęcia w ST?

Kilka lat temu miałam przyjemność grać w spektaklu pt. “Dziady cz. II” w ramach festiwalu “40 i 4” i podczas tego wydarzenia spotkałam panią Iwonę, która zaproponowała mi udział w zajęciach grupowych. Mimo, że bardzo się stresowałam już po pierwszych warsztatach wiedziałam, że będę chciała tam wrócić. Natomiast na zajęcia indywidualne trafiłam niedawno, za sprawą ostatnich warsztatów w Barlinku, podczas których stwierdziłam, że chcę bardziej umiejętnie pracować nad tekstami. Przy okazji serdecznie polecam te coroczne, wyjazdowe warsztaty. Byłam na nich dwukrotnie i nabyłam ogromną wiedzę i doświadczenie przydatne nie tylko w recytacji czy szeroko pojętej sztuce scenicznej, ale również i w życiu. Po powrocie, oprócz zmęczenia i wyczerpania czuje się dużą satysfakcję, żal, że tak szybko się to skończyło oraz chęć powrotu do tych chwil, ludzi, atmosfery.

Jakie były Twoje początki recytatorskie? 

Jako małe dziecko, podczas słuchania wieczornych opowiadań, bajek i wierszyków uczyłam się ich na pamięć a następnie przedstawiałam je w formie etiud (chociaż wtedy nie miałam pojęcia, że tak to się nazywa). W klasie pierwszej szkoły podstawowej próbowałam swoich sił w różnych rodzajach konkursów i jednym z nich był szkolny konkurs recytatorski. Akurat ta dziedzina niezwykle mi się spodobała więc postanowiłam kontynuować tę przygodę. Moja wychowawczyni mnie wspierała, przygotowywała do wystąpień oraz towarzyszyła mi przy nich. Z perspektywy czasu widzę, że mało brakowało do profesjonalnej interpretacji tych tekstów. 

Powiedziałaś, że teatr niezwykle Ci się spodobał. Dlaczego? Co sprawia, że chcesz stanąć na scenie, na przykład na konkursie? 

Myślę, że wynika to z potrzeby wyrażenia swoich uczuć, emocji i przedstawienia ich ludziom. Jest to miejsce, w którym mogę podzielić się z innymi swoimi przemyśleniami na temat otaczającego świata. Przed wyjściem na scenę zawsze czuję ogromną radość, adrenalinę, ale również strach. Negatywne emocje znikają zazwyczaj po kilkunastu sekundach występu. 

Czy zdążyłaś już odkryć jakiegoś wyjątkowego pisarza lub poetę w swoim życiu? Takiego, którego określiła byś mianem ulubionego? 

Sądzę, że jest kilku takich poetów, natomiast gdybym miała zdecydować się na jednego mój wybór padłby na pisarkę - Krystynę Rodzewicz, z którą zetknęłam się szukając tekstów na Szczeciński Parnas. Uwielbiam czytać jej wiersze i odnajdywać w nich siebie, bardzo się z nimi utożsamiam, a problemy które porusza autorka, w innej formie i stopniu, również mnie dotykają. 

Jeśli chodzi o pisarza to moim ulubionym jest Chris Charter. Kryminały i thrillery to to, co kocham najbardziej a jego serię o amerykańskim detektywie Robercie Hunterze uwielbiam (w szczególności “Geniusza Zbrodni” inspirowanego “Milczeniem Owiec”). 

A czy masz swojego ulubionego aktora lub aktorkę? Za co go/ją cenisz? 

Może zabrzmi to klasycznie i górnolotnie, ale - Morgan Freeman. Cenię go przede wszystkim za to, że potrafi odnaleźć się w praktycznie każdym gatunku filmowym: od filmów akcji, przez thriller, po komedię. Jest w stanie doskonale wcielić się i w staruszka potrzebującego środków na życie, który wraz z kolegami postanawia obrabować bank, w od lat tropiącego grupę iluzjonistów oszusta, jak i w policjanta próbującego schwytać seryjnego mordercę. 

- -  Rozmowa z dnia 20.01.2021 - -